Ecologische Hoofdstructuur - EHS

De EHS is een samenhangend netwerk van bestaande en nog te ontwikkelen natuurgebieden. Daarmee worden natuurgebieden verbonden en isolatie van soorten en/of  populaties zoveel mogelijk voorkomen. De EHS zou de basis gaan vormen voor het Nederlandse natuurbeleid.

Bestaande natuurgebieden, reservaten, natuurontwikkelingsgebieden, landbouwgebieden  met mogelijkheden voor agrarisch natuurbeheer zouden met elkaar verbonden moeten worden. De EHS beperkt zich niet alleen tot land (de droge EHS), ook watergebieden, zeeën, meren en rivieren zijn onderdeel van de EHS (de natte EHS).

In 1990 wilde het ministerie van LNV in 2020 750.000ha aaneensluitend (droog) natuurgebied onder de EHS laten vallen.  In het kader hiervan worden veel ecologische verbindingszones aangelegd, zoals ecoducten. In eerste instantie moest de droge EHS in 2018 klaar zijn, maar door het Kabinet Rutte is de einddatum verschoven naar 2021 en het plan sterk versoberd. In 2011 was 55% van de grond aangekocht en 30% van de grond geschikt ingericht voor de EHS.

Het droge deel van de EHS is onderdeel van een Europees netwerk van natuurgebieden, Natura 2000. Bijna alle Vogel- en Habitatrichtlijngebieden vallen binnen de EHS. Dit netwerk van droge en natte natuur vormt na realisatie een aaneengesloten netwerk, dat over de grenzen van ons land aansluit bij het Pan-Europees Ecologisch Netwerk (PEEN).